Wel even nakijken met: vet, cursief, onderstreping, uitvullen, rechts en links uitlijnen, werkstukjes, tabel, en lettertype.

LES 11

Oef 61

Als je met het examen een werkstuk moet maken dan moet je daarna ook in het werkstuk veranderingen aan kunnen brengen.

Je kunt de volgende opdrachten verwachten b.v.: Opslaan als...: als je teksten  of gewijzigde teksten voor de eerste keer  moet opslaan, doe dit dan altijd via de Officeknop. Dit om te voorkomen dat je het oorspronkelijke werkstuk overschrijft. Lettertype en Tekengrootte veranderen. Effecten toevoegen en verschillende onderstrepingsstijlen gebruiken. Dit allemaal doe je met het menu Start, Lettertype, Effecten. Klik het vakje Contour aan. Daarna kijk je bij het menu Start, Lettertype , Onderstrepingsstijl. Klik op de op de onderstreping die dubbel is. Tekst centreren. Dat doe je via menu Start, Alinea, Links uitlijnen, centreren, Rechts uitlijnen en Uitvullen. Klik vakje centreren aan. Regelafstand veranderen via Start, Alinea, Regelafstand 1,5.

Oef 62

Tom van ’t Hout is twaalf jaar en hij heeft een prachtige verzameling postzegels. Er gaat geen moment voorbij of hij is met zijn gedachten bij zegeltjes. Zijn leraren klagen regelmatig dat hij zijn hoofd absoluut niet bij de les heeft. ’s Nachts droomt hij soms dat hij in een oud winkeltje van een postzegelhandelaar een zeldzame postzegel ontdekt, de enige die op de wereld bestaat. De jaren gaan voorbij. Tom is nu 50. Zijn verzameling is inmiddels één van de grootste van de wereld. Op een dag koopt hij in een winkel een antieke vaas voor zijn vrouw. Als hij bij thuiskomst de nogal stoffige vaas schoonmaakt, ontdekt hij plotseling dat er iets in de vaas zit. Het lijkt op een stukje papier. Als hij het nader bestudeert stokt zijn adem: het is de postzegel van zijn dromen, de enige die nog aan zijn collectie ontbrak! Met bevende handen doet hij de postzegel glas met water om die los te weken van een stukje envelop. Vervolgens zet hij het glas op de tafel naast hem. Hij is moe en even later valt hij in slaap. Een uur later wordt hij wakker. Hij heeft dorst en zijn keel is droog. Hij neemt het glas water dat op de tafel staat en drinkt die in één teug leeg. Dan herinnert hij zich… zijn postzegel!

Oef 63

Breek nooit af in afkortingen (d.b.i.o.), datumaanduidingen

(28 maart 2007), getallen (35.299), tussen valutatekens (€

10,--), tussen titels (ir. H.M.A. van Os), tussen voorletters

En namen (J.H.M. Jansen) én… (gaan de puntjes dicht bij

Elkaar staan? Pak BS!) en… breek geen woorden af van 5

Letters of minder…

Oef 64

Militairen worden niet altijd in luxe lijnvliegtuigen

Vervoerd. Vorig jaar, toen ik wegens familieomstandigheden met

Spoed van een verre standplaats naar huis moest, merkte ik dat

Toen ik in een D-844 klom. Het tochtte er als de hel en het

Lawaai was ondraaglijk. Terwijl ik in mijn zakken naar een

Stuk kauwgom zocht in de hoop dat de druk op mijn

Trommelvliezen daardoor zou verminderen, begon een

Bemanningslid gele stukken gummi uit te delen. Toen hij bij

Mij kwam pakte ik ze gretig aan en stopte ze in mijn mond.

Meteen porde de sergeant naast me met zijn elleboog in mijn

Zijn en vroeg of ik de oordoppen lekker vond. Toen een dame in

St. Petersburg in Florida haar oude, te groot geworden

Garage weg te doen, nam ze contact op met een man die in de

Streek een aantal karatescholen heeft. Hij kwam opdagen met

Een stuk of vijftig leerlingen en met behulp van een

Karatetechniek waaraan vooral schoppen te pas komt, kregen die

De garage in één middag gesloopt. De meesten droegen

Tennisschoenen. Afgezien van een enkel schrammetje waren ze

Het er allemaal over eens dat het een kostelijke middag was

Geweest.

Oef 65

De kop van Noord-Holland staat op de kaart aangegeven als een

Bultig schiereiland, ingeklemd tussen de Noordzee en het

IJsselmeer. Eens vormde dit gebied een geheel met Friesland.

De Zuiderzee heeft zich er als het ware tussengewrongen en

Inderdaad op zijn westelijke oever niet bijzonder veel land

Droog gelaten. Maar wat er, vooral in de laatste eeuwen, door

Drooglegging is bijgewonnen, geeft onderzoekers van

Dit gebied de wel zeer bijzondere gelegenheid om op

Zeer korte trajecten een verbazingwekkende variatie

Aan landschappen te doorkruisen, allemaal even

Typisch Hollands en met vergezichten die oneindig

Lijken. Er staan wijde luchten overheen, vrijwel

Altijd gevuld met prachtige wolkenpartijen die

Steeds weer een bepaalde richting volgen. Ze worden

Aangeblazen uit zee door winden, die ook talrijke

Rijen bomen langs dijken en poldervaarten in die richting

Kromt.

========================================================================================================================================================

We hebben de afgelopen weken al vaker een woord of stukje

Tekst moeten selecteren. Je weet, dat als je iets met de tekst

Wilt doen, zoals vet maken, cursief of onderstrepen, je de

Tekst moet selecteren. Dit moet je ook doen als je de tekst

Wilt kopiëren of knippen. Wil je een woord of een stuk tekst

Kopiëren, dan begin je met het selecteren, klik dan met de

Rechtermuisknop in het geselecteerde gedeelte, klik dan op

Kopiëren. Nu wijs je met de muis een plaats aan waar de

Geselecteerde tekst moet komen te staan, klik nu op de

Rechtermuisknop en klik op plakken. Je ziet dan het woord of

Stuk tekst 2 keer in het verhaal staan. Je hebt dus een kopie

Gemaakt van iets. Denk eraan: de opdrachten Kopiëren en

Plakken horen bij elkaar. Als je het éne doet moet je het

Ándere ook doen. Hetzelfde geldt ook voor Knippen en Plakken.

Alleen dan haal je het op die plaats weg en zet je het ergens

Anders weer neer.

Oef 68

Medewerkers van helpdesks krijgen soms hilarische vragen. Hieronder volgt een bloemlezing.

Onlangs vertelde een beller, die zijn eerste e-mail wilde versturen, aan de helpdesk dat hij

Inmiddels wel de letter a op het toetsenbord had gevonden maar dat hij geen idee had hoe hij

Nou eigenlijk dat rondje er omheen kreeg. Ook komt het voor dat computerleken willen weten

Of het internet soms vol is, of het internet ook in boekvorm verkrijgbaar is en of het internet

Ook op zondag geopend is. Bij de helpdesk zijn ze heel wat gewend maar soms geloven ze daar hun oren niet. Zo verklaarde een beller eens dat hij geen verbinding kon maken met het internet. Toen de helpdesk wilde weten of hij wel het juiste  wachtwoord gebruikte, antwoordde de klant dat hij het zeker wist omdat hij het een collega had zien doen. Op de vraag welk wachtwoord dat dan wel was, antwoordde de klant triomfantelijk: vijf sterretjes! Ten slotte nog enige woordelijk opgenomen gesprekjes. Helpdesk: “Goedendag. Hoe kan ik u helpen?” Klant: “Eeh. Hallo. Ik kan niet printen.” Helpdesk: “Wilt u op de startknop drukken?” Klant: “Nou moet je even goed luisteren. Niet meteen zo technisch doen. Ik ben verdorie Bill Gates niet!”

Oef 69

Als je een rij moet maken met een nummer ervoor of een

Opsommingsteken dan heeft Word hiervoor de volgende oplossing.

Typ onder elkaar:

• Ajax
• Twente
• De Graafschap

Selecteer de 3 namen en klik op Opsommingsteken of Nummering

Bij Start, Alinea.

Oef 70

Niet ver van Lochem ligt de Lochemse Berg. Boven op die berg ligt een diepe kuil, bekend als de Witte Wievenkuil. Hoe die kuil aan zijn naam komt? Luister. In Zwiep, aan de voet van bedoelde berg, woont een schatrijke boer. Teunis is zijn naam. Teunis bezit kostbaar ontroerend goed: uitgestrekte landerijen, sappige weiden en een kast van een boerderij. Zonen heeft hij niet, wel een dochter. Een prachtmeid, Johanna genaamd. Zij is verliefd op Albert, een vlotte bink, de zoon echter van een doodarm keuterboertje. Johanna’s vader wil niets van de arme jongen weten. Hij heeft een betere kandidaat op het oog: Hendrik. Weliswaar een slome slungel van een welgestelde boer. Daarom wordt Johanna de omgang met haar favoriete Albert verboden. Sterker nog: ze krijgt huisarrest. Albert is ontroostbaar. Op een donkere avond  rijdt hij met zijn paard de Lochemse Berg op. Ineens herinnert hij zich hoe zijn moeder hem altijd waarschuwde: “kom niet te dicht bij de kuil, jongen. De witte wieven willen niet gestoord worden.” Maar Albert heeft er op dit uur lak aan. Hij denkt alleen aan zijn Johanna en niet aan de wieven. In gedachten verzonken komt hij gevaarlijk dicht bij de rand van de kuil, waarvan niemand weet hoe diep hij is. Dan schrikt hij en zit rechtop. Daar is hij bijna met zijn paard de afgrond in gestort! Op het laatste nippertje grijpen onder afgrijselijk gegil witte schimmen hem vast, sleuren hem met paard en al naar het bospad en jagen hem weg.

Oef 71

Thuis vertelt Albert over zijn nachtelijke tocht en de wonderbaarlijke redding. Aan zijn zuster Aaltje vraagt hij de lekkerste koek te bakken. Die zal hij als dank voor de redding op een schotel bij de groeve neerzetten. Hendrik krijgt van Johanna te horen dat het intussen hen niets kan worden. Maar haar vader geeft niet op. Hij heeft een sluw plan bedacht. Hij vraagt aan zowel Albert als Hendrik om ’s nachts bij het licht van de maan naar de berg te rijden en daar een haarspit (klein aambeeld om zeisen op te scherpen) in de wievenkuil te gooien. Wie het eerst terug is, mag met zijn dochter Johanna trouwen. Albert weet dat hij kansloos is omdat Hendrik over een veel sneller paard beschikt. Maar Hendrik, eenmaal in het donkere bos, raakt verlamd van schrik. Hij ontdoet zich van het spit door het tussen de struiken te smijten. Albert daarentegen rijdt onbevreesd de berg op naar de rand van de kuil. Met een brede zwaai werpt hij het zware ijzer de diepte in en roept: “Witte wieven, hierbij breng ik jullie het spit!” De wind suist door de bomen, een donkere wolk schuift voor de maan. Uit de kuil stijgt een witte mist op. Er klinkt een angstaanjagend gegil. Albert gaat er met zijn paard snel vandoor. Een van de witte wieven die het spit heeft opgevangen, komt hem krijsend achterna…

 

 

 

• De functie

Beenderen vormen het harde skelet dat het vlees en de organen van alle gewervelde dieren steunt en beschermt. Alle botten bestaan uit hetzelfde materiaal, voornamelijk calcium. Botten bestaan van buiten uit hard, compact been, maar zijn van binnen zacht. In het beenmerg, in het holle inwendige van een bot, worden rode bloedlichaampjes aangemaakt.

• Vier soorten

Het menselijk skelet bevat vier soorten beenderen: pijpbeenderen zoals die in de armen en benen; platte beenderen zoals de schedelbeenderen; korte beenderen, waaronder die in de enkel en in de pols en onregelmatige beenderen, zoals die van de wervelkolom.

• Breuken

Als botten breken, zullen ze weer aan elkaar groeien als ze behoorlijk gespalkt of gezet worden. De cellen op de plaats van de breuk produceren een stof die het samengroeien bevordert, zodat het genezen bot weer even sterk is als vóór de breuk. Als mensen ouder worden, worden hun botten brozer en breken veel sneller. Daarentegen zijn kinderbotten enigszins buigzaam.

• Aantal beenderen

Het skelet van een volwassen mens telt ongeveer 212 beenderen en beentjes.

=====================================================================================================================================================================

LES 13

Oef 73

Voordat je een rand of een kader om een tekst heen wilt maken, moet je die tekst selecteren. Daarna ga naar het menu Start en kijk je bij het menu van Alinea, daar zie je een knop die bedoeld is voor het maken voor Randen en Arcering. Je klikt op het pijltje hiernaast en gaat vervolgens naar Randen en Arcering. Hierna kun je kiezen uit wat voor een Stijl je wilt, welke kleur en dikte. In het voorbeeld er naast kun je precies zien hoe jouw rand er uit komt te zien. Het belangrijkste is het toepassen op Alinea of Tekst. Het verschil hiertussen is; bij Alinea gaat de rand over de hele breedte van het papier, bij Tekst gaat de rand alleen om de tekst heen die je getypt hebt. Wanneer je dit allemaal ingesteld hebt, kun je ook nog kiezen voor een arcering. Je klikt dan bovenaan op Arcering (dit is een achtergrondkleur in de rand die je gemaakt hebt). Je kunt dan een mooie kleur of een patroon uitkiezen. Ook hierbij is het toepassen weer belangrijk; Alinea of Tekst.

Voorbeeld toepassen op Alinea

Voorbeeld toepassen op Tekst

Oef 74

Hij draait zich half om en kijkt in een paar lichtgevende ogen. De ruiter vlucht voor zijn leven. Maar het witte wief haalt hem met reusachtige passen in en grijpt hem met een hand bij zijn nek vast. Albert vuurt zijn paard tot een nog grotere spoed aan en weet zich uit de wurgende greep los te maken. Gelukkig, ginds in de verte ziet hij de boerderij. Daar staat Johanna al ongeduldig op hem te wachten. Ze heeft de schuurdeur alvast opengezet en het licht op de deel aangestoken. Snel komt het hoefgeklop van Alberts paard naderbij. Briesend stormt het de deel op. Met een ruk gooit Johanna de zwarte schuurdeur dicht, juist voordat het witte wief denkt binnen te glippen. Blind van woede en onder het uitstoten van angstwekkende klanken gooit deze het spit Albert achterna. Maar het treft geen doel. Trillend boort het ijzer zich in de houten deur. Albert en Johanna vallen elkaar snikkend in de armen. Johanna’s vader doet wat hij beloofd heeft. Hij laat voor het stel een klinkend bruiloftsfeest organiseren. Daags na het trouwfeest vindt Albert langs de gevel van de boerderij een haarspit. Het ligt op een schotel precies zoals degene waar de koek op lag die hij als dank bij de kuil had neergezet. Maar wat is dat? Albert kan zijn ogen niet geloven. Haarspit en  schotel zijn louter goud. Hieruit blijkt dat de witte wieven Albert en Johanna voortaan goed gezind zijn. En… ze leefden nog lang en gelukkig!

Oef 75

Vissen in een kom

 

Zeven vissen zwommen dom rondjes in een glazen kom. Soms keerden ze en zwommen dan diezelfde rondjes weer andersom. Maar op een zekere dag vonden ze dat het niet langer kon, domweg rondjes zwemmen in een kom. Er moest wat spanning komen in hun vissenbestaan. Maar ja, wat doe je eraan? Ze overlegden, alle zeven riepen toen: “We zouden spelletjes kunnen doen!” om de beurt verzonnen ze een spel, maar helaas er bleek al snel geen spel geschikt voor in de kom. “Verstoppertje dan?” riep de kleinste als laatste met bevende stem en deed de moeite om niet te huilen. Maar er was niets waar ze zich in of achter konden verschuilen. Eentje riep toen: “Tikkertje! Tikkertje kunnen we doen!” Ze zwommen van blijdschap een extra rondje en deden vlug ienemienemutte wie hem zou wezen. Zes snelden er toen vandoor. De tikker-vis telde tot tien en zwom er achteraan. Maar, je zult het niet geloven, ze zwommen allemaal even goed en allemaal even snel, en zwemmen wederom; rondjes in de kom. Maar nu is het wel spannend, want de vis die hem is denkt iedere dag er opnieuw er een te zullen tikken. En de andere vissen zijn bang, iedere dag opnieuw, dat tikje te zullen voelen en met luide stem te horen joelen: “Tikkie! Jij bent hem!” Zo zijn vissen..

Oef 76

Er was eens een jager die, als hij op jacht ging, zijn zoontje altijd meenam. Terwijl vader dan hazen en patrijzen schoot, ging Jantje, als hij moe werd, onder een grote boom zitten om zijn boterham op te eten. Op een goede dag hoorde hij luid geschreeuw boven zijn hoofd en hij zag een jonge arend die  in de takken verward zat. Jantje had medelijden en deelde zijn boterham met het dier. En dat deed hij in het vervolg iedere dag zodat de arend aan hem gewend raakte. Eindelijk besloot hij het beest te bevrijden. Hij maakte voorzichtig de poten uit de takken los en de arend vloog weg. Maar het dier was zo aan Jantje gehecht dat het dagelijks terugkwam en hem dan overal volgde. Enige jaren later kwamen de kozakken in het land vrij en zij verschenen ook in het dorp waar Jan woonde. Zijn vader en moeder werden op allerlei manieren door hen geplaagd: al wat Jans vader schoot aten ze op. En als hij klaagde dat ze hem doodarm maakten, sloegen ze zijn moeder als hij op jacht was. Doch eindelijk vertrokken ze. En toen besloot Jan zich te wreken. Toen de paarden gezadeld waren, nam hij een steen en gooide ermee, en een van de paarden viel dood neer. Dat verbitterde de kozakken. Ze pakten Jan, bonden hem op een paard en namen hem mee naar hun land. Hier dwongen ze hem dienst te nemen en hij werd kozak. Natuurlijk werd hij streng in het oog gehouden want ze waren bang dat hij zou vluchten. Eens, toen ze waren uitgereden, zag Jan een grote vogel boven zich vliegen. En toen hij goed keek, zag hij dat het zijn arend was. Die had hem dus gezocht en eindelijk in het verre vreemde land teruggevonden. Dat bracht hem op een idee…

Oef 77

Natuurlijk wilde hij niets liever dan naar zijn vaderland terugkeren en hij hoopte dat nu te kunnen doen. Hij vertelde dus aan ieder die het maar horen wilde, dat hij van de toren kon springen zonder zich te bezeren. En dat gerucht bereikte eindelijk ook de keizer. Deze wilde dat wel eens zien. En Jan moest dus bij de keizer komen, die hem een grote som geld beloofde als hij zijn kunststuk volbracht. “Goed,” zei Jan, “maar op één voorwaarde, dat u mij het geld van te voren geeft.” Dat vond de keizer best en Jan kreeg het geld. Toen werd hij op het topje van de toren gebracht. En er werden overal soldaten neergezet zodat hij niet stilletjes kon ontsnappen. Het hele plein voor de kerk stond vol mensen, maar Jan bleef rustig op de toren zitten afwachten. Het duurde echter niet lang of hij zag in de lucht een zwarte stip die al nader en nader kwam. Het was zijn geliefde arend. Hij ging naast Jan zitten. Deze klom toen behoedzaam op zijn rug en aldus vlogen ze samen weg. Toen de keizer dat zag, liet hij met geweren en kanonnen op Jan schieten. Maar het geschut droeg zover niet en Jan bleef ongedeerd. Zo vlogen ze voort totdat de arend zich eindelijk neerzette op de schoorsteen van het huis waar Jans ouders woonden. Hij keek erdoor en zag dat zijn vader mistroostig aan tafel zat en dat zijn moeder haar tranen niet kon inhouden. Opeens riep hij: “Vader, moeder!” En tot aller blijdschap hadden ze hun zoon in goede gezondheid terug. Het geld dat hij van de keizer had gekregen, had hij in zijn zak. En zo waren ze schatrijk. En de arend? Die bleef Jans onafscheidelijke vriend tot hij van ouderdom stierf.

=====================================================================================================================================================================